مطلب

در مورد يك قالب تونل عميق ، مشكل را فقط مي توان با يك مرز ، هندسه تونل توصيف كرد علاوه بر اين ، تأثير تنش درجا با عمق در تونل كم عمق شديدتر و حياتي است تا در مورد تونل عميق تر. در حالت دوم ، تفاوت تنش درجا بين تاج تونل و معكوس در مقايسه با مقدار مطلق تنش درجا در اين عمق ناچيز است. براي درك تفاوت اصلي بين تونل كم عمق و عميق ، مي توان از يك مثال مشخص از يك بزرگراه با تونل هاي متعدد كه از زمين كوهستاني عبور مي كنند ، استفاده كرد. در چنين حالتي كه تونل كوهي را سوراخ مي كند ، ارتفاع بار اضافي مي تواند دهها متر (120 ، 150 متر و غيره) يا حتي صدها متر باشد و حتي از 1000 متر نيز فراتر رود. بعداً يك مطالعه موردي واقعي براي يك تونل بسيار عميق در ونزوئلا ارائه مي شود.

اولين كسي كه تونل كم عمق را از عميق متمايز كرد ، همچنين منطقه مياني بين تونل هاي عميق و كم عمق را پوشش داد ، بري بود . به منظور انجام اين كار ، او نسبت بي اندازه عمق (از مركز تونل - di) به شعاع (ri) يك تونل را معرفي كرد. براي نسبت (di/ri) برابر يا بزرگتر از 25 - به عنوان مثال ، يك تونل با شعاع 5 و 120 متر ارتفاع بار اضافي - مورد تونل عميق شرح داده شده است ، در حالي كه تونل كم عمق با نسبت (di/ri) كوچكتر يا برابر 7 - به عنوان مثال ، يك تونل با شعاع 5 و 25 متر اضافه بار. براي مقادير متوسط ​​نسبت ، بنابراين بين 7 و 25 ، يك منطقه گذار تعريف شده است. توزيع تنش در اطراف يك حفره زيرزميني عميق يا كم عمق عامل كليدي در طراحي يك تونل است.

خطوط جريان ميدان تنش در يك توده سنگي به شيوه اي مشابه خطوط جريان در جريان رودخانه كه توسط اسكلت پل منحرف شده و سرعت آنها افزايش مي يابد ، تغيير مي كند. باز شدن يك حفره (تونل) و در اطراف آن هدايت مي شوند تا منطقه اي از تنش افزايش يافته در اطراف ديوارهاي حفاري ايجاد شود. هدايت جريان تنش ها در اطراف حفره ، اثر قوس را معرفي مي كند ( شكل 2 ).